چهارمین سخنرانی از مجموعه سخنرانی های عمومی در مرزهای فیزیک با ارائه پروفسور دیوید گروس
مجموعه سخنرانی های عمومی در مرز فیزیک با همکاری دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و انجمن فیزیک ایران برگزار می شود.
زمان این سخنرانی پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۹:۳۰
لینک صفحه این مجموعه سخنرانی ها
https://physics.sharif.edu/~phys-frontiers
معرفی کوتاهی از پروفسور گروس
دیوید جوناتان گروس استاد فیزیک در دانشگاه کالیفرنیا و موسسه کاولی در سنتا باربارا و برنده جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۰۴ است . پیش از پیوستن به سنتا باربارا در سال ۱۹۹۷ او دارای کرسی استادی یوجین هیگینز و توماس جونز در پرینستون بود . جایزه نوبل را برای کشف مفهوم آزادی مجانبی در برهمکنشهای قوی هسته‌ای و نظریه‌های پیمان‌های نا آبلی که به اختصار در زیر توضیح داده می‌شود، به همراه دانشجوی سابق خود، فرانک ویلچک و دیوید پولیتزر دریافت کرد. به علاوه او جوایز متعدد دیگر از جمله مدال دیراک را نیز دریافت کرده است.
آزادی مجانبی که خاصیت مهم و متفاوت نیروهای هسته ای است بدین معنی است که وقتی ذرات تشکیل دهنده پروتونها و نوترونها به یکدیگر نزدیک میشوند نیروی بینشان کوچک می شود. این برخلاف تصور و شهود ما است که از دانش نیروهای متعارف چون نیروی الکترومغناطیسی سرچشمه گرفته است. دلیل اصلی آن وجود سه نوع بار در برهمکنشهای هسته‌ای است مشهور به بارهای رنگی که فرمولبندی آن بر اساس نظریه های پیمانه ای نا آبلی (و نا جابه‌جایی) است در حالیکه فرمولبندی الکترومغناطیس بر اساس نظریه پیمانه ای (جا به جایی) می باشد. همین نکته توسط دیوید گروس ثابت شد. این مهم ما را فادر به پیش بینی رفتار ماده در فواصل بسیار کوچک یعنی حدود ۱۰ به توان منهای ۱۸ متر می سازد و در آزمایشگاه های امثال سرن تایید شده است. مشاهده تجربی این امر جایزه نوبل ۲۰۰۴ را برای او به همراه آورد.
دیوید گروس در سال ۱۹۴۱ در واشنگتن چشم به جهان گشود. دکتری خود را در ۱۹۶۶ از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی دریافت کرد. پیش از آغاز کار در پرینستون چند سالی در هاروارد بود.از ۱۹۹۷ در موسسه کاولی و دانشگاه کالیفرنیا در سنتا باربارا استاد فیزیک نظری و دارای کرسی استادی فردریک گلوک است. مدتی هم ریاست موسسه کاولی را در همانجا به عهده داشته است.
بسیاری از دانشجویان او در میان فیزیکدانان برجسته جهان اند از جمله ادوارد ویتن که اولین سخنران در دوره سخنرانی های مرزهای فیزیک بود.
